Ek het van kleins af geweet dat ek my lewe aan die skeppende woord én beeld wou wy; aan skryf én kuns. Ek was tien jaar oud toe ons eers keer elektrisiteit gekry het – en televisie. My verbeelding is meestal deur boeke gestimuleer en deur die vergesogte kontreistories van die Waterberg. Visuele stimulasie was die bekende: in die leiklipvloer van die plaashuis het ek figure gesien, daar was diere in die rooiboshout se vlamme. Ek het beelde gemaak uit alles organies wat ek kon vind en prente geverf met beetsap en rooibostee. Vandat ek agt jaar oud is, het ek my eie stories en gedigte geillustreer.

​

Ná skool het ek Beeldende Kuns aan die Universiteit van Pretoria studeer en 'n honneursgraad behaal met Beeldhou en Visuele Kommunikasie as hoofvakke. In 2000 is ek vir 'n paar jaar oorsee om te reis soos die wind en my studieskuld af te betaal. Ek het beelde gegiet in die kunsateljee van 'n afgetrede beeldhou-dosent in Cambridge en gewerk in 'n katedraal wat in die grootste kunsgalery van die Skotse Hoogland omskep is.

​

​